Vakantie verhaal Alberta

Hallo Allemaal,

Hierbij even de vakantieverhalen.

Van 25 April tot en met 12 Mei heeft Else Marie mij vergezeld. Ik heb deze periode vrij genomen van mijn werk en we hebben lekker vakantie gehouden.

Vrijdag 25 April
Op 25 April, rond half 7 ‘s avonds (Els had 1.5 uur vertraging) ontmoet ik mijn liefste weer, na haar 83 dagen niet te hebben gezien. Het was dus wel een heel blij weerzien:). Na elkaar te hebben "geknuffeld" (hoe moet ik het anders omschrijven), zijn we van het vliegveld vertrokken. Ik moet er even bijzeggen dat ik voor deze periode in een andere auto reed, dit omdat we een tocht door de bergen gingen maken. Onderweg van het vliegveld hebben we even gegeten bij MC Donalds, daarna zijn we richting "huis" gereden. Het was een lange dag voor Els, dus ze was erg moe. Onderweg natuurlijk wel hele verhalen! Daarna heb ik haar bij fam. Mulder gebracht hier zou Els de komende periode overnachten.

Zaterdag 26 April
Vandaag haal ik Els (en Rosanne) op en gaan we even naar de mall (winkelcentrum). Hier hebben we even lekker rondgekeken in deze heerlijke echte grote Canadese winkels:). In die superstore’s hebben ze echt werkelijk alles: van alledaagse boodschapjes tot kleding, kampeerspullen en je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het wel. Tenminste… als je op zoek bent naar een spuitbus deo, moet je toch concluderen dat ze die daar niet hebben. Els had een spuitbus deo in d’r handbagage zitten, ze dacht: als ik Hendrik na zo’n lange tijd weer zie, moet ik wel fris ruiken. Maar goed, de douane achtte het nodig dat de deo weggegooid werd, dus vandaar deze zoektocht naar een busje deo...

Nadat we op de mall uitgekeken zijn gaan we even langs Gea. Zij woont op een heel mooi plekje, met een supermooi uitzicht op de Mount Cheam! Bij Gea praten we even bij over de reis en allerlei andere dingen. ‘s Middags gaan we met Jos mee varen op Harrison Lake. Het weer is super! We hebben er dan ook erg van genoten. Het is trouwens ook zo fijn dat we weer bij elkaar zijn en elkaar gewoon voor even elke dag kunnen zien!
De natuur hier is zo mooi en uitgestrekt, dat kun je je haast niet voorstellen, laat staan vertellen aan jullie. Na lekker te hebben gevaren gaan we richting de familie Mulder. ‘s Avonds rijden we nog even naar de Bridal falls en lopen hier de trip. Els is heel moe, want ze had de eerste nacht in Canada bijna niet geslapen. Tja, daarom struikelt ze steeds bijna over haar voeten, of valt bijna om. Eigenlijk wil ze wel graag onder de wol. We hebben die dag ook zo veel gedaan, dus ik kan het goed begrijpen. We besluiten dus de avond en ik breng Els weer terug naar fam Mulder. Klinkt trouwens wel grappig he "fam Mulder"!!

Zondag 27 April
Zondags verblijf ik ook bij de familie Mulder. Het schijnt hier niet normaal te zijn als "stelletjes" die verkering hebben zondags bij elkaar komen, dat vinden ze daar echt heel raar. Ze zien elkaar alleen maar in de kerk. Wij waren het daar natuurlijk absoluut niet mee eens, maar ok. We verbleven dus bij de fam. Mulder. Zij vonden het wel best en het was ook heel gezellig hier! We zijn twee keer naar de kerk geweest, ‘s morgens naar de Engelse dienst (DS. Treur) en ‘s middags naar de Nederlandse dienst (DS. Treur). De Nederlandse preek dienst is de laatste zondag van de maand, de andere zondagen is er ‘s middags een Nederlandse leesdienst. ’S Avonds doen we een kleine wandeling, het weer is prima. Gewoon genieten van een heerlijk ondergaand zonnetje.

Week in Fort McLeod, Alberta

Maandag 28 April
Vandaag begint dan de reis naar Alberta. We zijn er helemaal klaar voor en hebben er erg veel zin in. De rit kon ong. in 12 - 14 uur gereden worden. De heenreis nemen we de gemakkelijkere route maar deze is ook langer. Deze route loopt oa door Banff National Park. We zien onderweg heel erg veel, we genieten echt met volle teugen van de schitterende bergen waarop nog heel veel sneeuw ligt! Het weer is prima dus we kunnen ook alles goed zien. De foto's op de website geven wel een impressie hoe onze tocht was. Tussen de middag eten we een broodje bij de Subway. Hier kun je heerlijk je eigen broodje samenstellen. Aan het eind van de dag zijn we het goed zat. We komen ong. half 9 ‘savonds (lokale tijd) bij Jaap en Gerdien aan. De ontvangst is heel leuk, het lijkt eigenlijk net of we ze al kenden. Ze zijn superaardig, het is gewoon meteen genieten. ‘s Avonds drinken we lekker een bak koffie met gekookte melk(!) in het tuinhuisje, de vuurton aan, gewoon heel gezellig. Jaap en Gerdien wonen trouwens echt midden op de prairie! Het is daar erg vlak, af en toe een paar huizen, verder allemaal kale grond. Dat is op de foto’s ook wel te zien uiteraard.

Dinsdag 29 April
Vandaag besluiten we om maar een beetje rustig aan te doen. We hebben natuurlijk net een lange reis achter de rug. We verkennen dus de omgeving en belanden bij Buffalo Jump. De foto's op de website geven hier wel een impressie van. Ik moet er misschien wel het een en ander bij vertellen. De officiële naam is Head-Smashed-In Buffalo Jump. Ofwel: de Indianen dreven vroeger de (wilde) buffels in een soort wei. Sommige verkleedden zich dan helemaal als vossen of wolven. Daarna joegen ze de buffels over de prairie. Ze dreven eigenlijk de buffels naar de cliff toe. Omdat de buffels eigenlijk een beetje op hol sloegen renden ze zo van de cliff af en vielen dan ong. 10 - 20 meter naar beneden. Het makkelijke hiervan was dat de dieren doodvielen, ze hoefden niet moeilijk te doen met speren en ander materialen. Vandaar dus de naam: Head-Smashed-In Buffalo Jump.
Daarna hebben we daar lekker rondgewandeld. Het is heel apart zo vlak als het in Alberta is. Je kijkt echt kilometers ver weg! Ook toen we bij Buffalo Jump waren: je ziet eerst kilometers prairie, helemaal aan de horizon zie je dan opeens de Rockey Mountains opdoemen, echt heel apart om te zien! Toen we het daar zat waren zijn we verder gereden, over een hele lange gravel road. Ik denk wel 30 kilometer, maar het was heel interressant om te zien hoe uitgestrekt het allemaal is. Als we thuis komen krijgen we heerlijk Hollands voedsel. ’s Avonds zijn we gezellig bij onze gastheer en –vrouw, drinken heerlijk Hollandse koffie en genieten van de gezelligheid in huize Van de Pol.

Woensdag 30 April
Op koninginnedag gaan we naar de Lundbreck Falls en Frank Slide. Dit is ongeveer een uur rijden en dus niet ver voor de Canadese begrippen. Bij de watervallen is het erg mooi. Het is helder weer, maar er staat een hele harde wind waardoor het erg koud is. De omgeving rondom Lundbreck Falls is ook super: we hebben een heel mooi uitzicht op de bergen, de sneeuw, de rivier, gewoonweg alles wat we zien is genieten! Vanaf de Lundbreck Falls gaat de rit door naar Frank Slide. Dit is een plaatsje waar in 1903 een deel van de Turtle Mountain naar beneden kwam, waardoor een deel van het dorp Frank werd bedolven. Nog steeds kun je alle resten van de berg zien liggen. Dit was echt heel indrukwekkend om te zien: overal waar je om je heen keek lagen zag je grote rotsblokken liggen! Hier hebben we tussendoor gewandeld en ondertussen lekker op zo’n rotsblok zitten picknicken. Ook hier genoten we van het uitzicht: we zaten midden in de bergen, waar we ook keken zagen we enorme sneeuwtoppen!
Nadat we Frank Slide aangedaan hadden, vervolgden we onze reis. Lee Lake kwam nog op ons pad. Hier was het erg mooi, hele mooie natuur, heel rustig, zelfs zo rustig dat je de stilte kon horen:) (hoe kun je anders ook genieten van de stilte) Daarna was de tijd aangebroken om naar ons gastgezin te gaan, omdat we anders te laat zouden zijn voor souper.
Deze avond gingen we om 20:00 uur naar de film in zaal 1;) We gingen de film kijken van de huwelijkreis van Jaap en Gerdien, naar Zuid-Afrika. Daar gaan wij ook nog een keer heen, het is daar volgens mij ook supermooi! Was een leuke film, regisseur was Jaap van de Pol, de muziek was van Jaap van de Pol en het was in zijn geheel van Jaap van de Pol :). Heb begon zo “Proudly presents Jaap van de Pol”

Donderdag 1 mei
Vandaag zijn we naar Lethbridge geweest. We gingen trouwens geen dag van huis voordat we gezellig gegeten, koffiegedronken en onze broodjes klaargemaakt hadden:)
Bij Lethbridge aangekomen zoeken we een mooie trail op, trekken ons ‘wandelgrij’ aan en gaan heerlijk lopen. Al snel zien we een hele hoge en lange spoorbrug. Het is de langste en hoogste Trestle Bridge in the world! Een Trestle Bridge is een brug waarvan de schragen uit een aantal korte spanwijdten bestaat, die door verticale elementen gesteund worden. Het is op de foto’s ook goed te zien hoe hoog deze brug is. Om precies te zijn is deze Trestle Bridge 314 voet hoog en 5327 voet lang. De architect heeft de dag voordat de eerste trein over de brug zou rijden zelfmoord gepleegd. Hij was bang dat het helemaal mis zou gaan…
We gingen aardig op tijd naar huis, want er was die avond een kerkdienst, ivm Hemelvaartsdag. Met Gerdien en Femke gingen we naar de kerk in Monarch, ruim een half uur bij hen vandaan. Er was een Nederlandse leesdienst, dus dat was goed te volgen. De rest van de avond hebben we gezellig met Jaap en Gerdien doorgebracht: gezelligheid kent geen tijd!

Vrijdag 2 mei
Hendrik gaat samen met Jaap een heleboel goudenregen struiken halen. Jaap gaat vandaag naar Nederland, maar voordat hij gaan moet, wil hij de goudenregen geplant hebben. Hij is erg optimistisch, want hij was er vanuit gegaan dat hij het alleen zou doen. Maar Hendrik wil wel helpen, en maar goed ook, want anders had hij het nooit gered! Hendrik en Jaap poten de goudenregen, Els en Femke geven ze meteen een beste slok water, want droog is t daar wel (als je nagaat dat t in juni voor t laatst geregend heeft…). Als we klaar zijn kan Jaap nog net even douchen en omkleden, dan moeten ze rond een uur of 4 echt vertrekken richting Calgary.
Wij bedachten dat we wel naar Fort McLeod Wildpark konden gaan. Dat is niet ver van Jaap en Gerdien vandaan. Eerst hebben we even wat gegeten bij de A&W (zeg: ee en dobbeljoe;)), waarna we naar het park gingen. Het was werkelijk een schitterende omgeving daar! Mooie rivier, heel blauw water, mooie view op Fort McLeod, schitterend weer en een mooie trail, wat wil je nog meer?
Nou, wij wilden wel de zonsondergang ergens mooi kunnen zien. We hadden geen zin om nog tot die tijd in het park te blijven, we bedachten dat we naar huis gingen: vanaf de padio konden we het ook heel goed zien. Alleen hadden we er niet aan gedacht dat wanneer we richting huis rijden, we weer richting de bergen gaan en dus de zon sneller onder is. Dus we hadden ons net gesetteld op de padio en konden nog precies de zonsondergang zien. We waren dus precies op tijd:) Om een uur of 10 kwam Gerdien met de kids thuis. Ze was heel blij met onze aanwezigheid, kwam ze niet in een leeg huis, en t weekend was ze in ieder geval ook niet alleen!

Zaterdag 3 mei
Deze dag gaan we richting Waterton Park. Als we zo’n 20 minuten onderweg zijn, wil Els een foto maken met de camera van Hendrik, maar komt erachter dat de accu nog in de oplader zit, en die ligt dus nog thuis… We zijn toch maar terug gegaan, want Waterton schijnt zo mooi te zijn, dat we dat goed vast willen leggen:)
Rond de middag komen we na een schitterende tocht bij Waterton Park. Al snel vinden we een mooi plekje om de auto te parkeren en er opuit te gaan. Hier is genoeg te zien en te doen: mooie rivieren, meren, watervallen, trails, er ligt nog sneeuw, het water is nog half bevroren etc. Helaas is nog niet alles open, omdat het gevaarlijk is in verband met de smeltende sneeuw. We zien hier trouwens de reeën gewoon langs de weg lopen, alsof dat heel normaal is…
Wij gaan hier een trail lopen, het is een behoorlijke klim naar de top. Maar zeker de moeite waard! Hoe hoger we komen, hoe meer sneeuw er nog ligt. Dat betekent dat we goed moeten uitkijken waar we onze voeten neerzetten, omdat je helemaal wegzakt als er een gat zit. Els heeft blote benen, die er na deze wandeling wel behoorlijk geschramd en gekrast uitzien. Maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk. Als we de top bereikt hebben worden we bijna stil van het mooie uitzicht wat we hebben! We zien enorm veel bergen, met hele mooie besneeuwde toppen, een heel mooi meer dat er tussendoor kronkelt, het is echt supermooi daar op de top van de berg in Waterton! We moeten wel uitkijken dat we niet te dicht bij de rand komen, want het waait zo hard dat je bijna wegwaait…
Nadat we hier van het geweldige uitzicht genoten hebben, aanvaarden we de terugtocht. Al glijdend zijn we in mum van tijd beneden. Hierna vertrekken we weer richting Fort McLeod.
Nadat we eerst de avond gezellig met Gerdien hebben doorgebracht, gaan we nog een eind de Spring Point Road op. Dan valt ook weer op hoe vlak het is en hoe ver je kan kijken! Er kwam een auto aan, waarvoor wij in de berm gingen staan. Maar al met al duurde het zeker nog wel 2 minuten voordat die auto bij ons was. Je kunt doordat het zo vlak is echt geen afstanden inschatten!

Zondag 4 mei
’s Morgens gaat Hendrik met Gerdien en Femke naar de kerk, Els past op de andere kids. Het was heerlijk weer deze dag, net als de andere dagen trouwens. We hebben echt heel de week mooi weer gehad, terwijl ze aan het begin van de week voor woensdag regen en voor donderdag sneeuw (en ’s nachts -7) voorspelden! Maar ze zeggen ook weleens: wil je weten wat voor weer het in Alberta wordt, dan moet je 10 minuten wachten. Het schijnt dus nogal snel te kunnen veranderen.
Verder een gewone zondag gehad, net als thuis. ’s Avonds was er Nederlandse leesdienst, dus dat was wel prettig voor Els, aangezien ze niet zo thuis is in het Canadese Engels;)

Maandag 4 mei
Onze eerste week samen zit er al weer op! Vandaag vertrekken we weer richting Chilliwack, deze keer nemen we route 3. Die schijnt mooier te zijn dan route 1. Wij vonden route 1 al heel mooi, dus dat belooft nog wat:) Rond kwart over 7 nemen we afscheid van Gerdien en de kids en beginnen aan de tocht. Na een uurtje of 2 moeten we echt even stoppen om te genieten van de natuur: we zijn bij een meer en het is zo helder dat alles er in weerspiegelt! Echt supermooi! Check de foto’s hiervoor, en bedenk dan dat het in ‘real life’ nog veel mooier is! Tijdens deze tocht zien we ook weer veel schitterende dingen! Bergen, meren, watervallen, herten op de weg, geweldige views en noem maar op, dus we stoppen regelmatig om even van al dit moois te genieten! Vooral het plaatsje Osoyoos, waar we aan het einde van de dag doorkomen, is een heel idyllisch plaatsje! Echt net een plaatje, zo mooi!
’s Avonds om half 9 arriveren we weer in Rosedale (het is dan in Alberta al half 10, dus we hebben er best lang over gedaan). Na een dag rijden ben je best gaar, dus al snel zoeken we ons bed op, nog nagenietend van deze schitterende week in Alberta, mede mogelijk gemaakt door Jaap en Gerdien van de Pol!