Mijn eerste dagen in het verre Canada.

Dag Allemaal, hier even een kort verhaaltje.

4-02-2008, Mijn eerste dag in Canada.

Zoals als jullie (maybe) vernomen hebben ben ik op 4 februari, kwart over 4 lokale tijd, veilig aangekomen in Vancouver. De reis
viel opzich mee. In iedere stoel is een schermpje bevestigt waarop je video / games / info kunt zien. Maar na een pa uur ben je
hier ook wel op uitgekeken. Boven Canada gekomen (via Groenland) is het niet bewolkt, we kunnen dan doe grote ijsvlakten zien,
schitterend. Ik vond het heel apart qua licht. Als je richting groenland vliegt wordt het steeds donkerder. Wanneer je boven Canada bent ga je langzaam weer van het noorden richting het zuiden. Het wordt dan steeds meer licht. Als het vliegtuig land is het ineens kwart over vier. Al met al een mooie ervaring, maar wel een lange zit.

Als ik op het vliegveld ben geariveerd dan loop ik eerst naar de immigratie balie. Hier wordt binnen 10 minuten mijn werkvergunning voor elkaar gemaakt, dit ging naar mijn mening vrij simpel. Als dat voor elkaar is haal ik de koffers op en loop naar de uitgang. Hier wacht ik ong. 10 minuten en dan arriveren 2 dochters van de familie Korporaal. Zij nemen mij mee in een luxe Chrysler. Omdat Jan en Jennie (Korporaal) zelf ook met het vliegtuig terug komen vanuit Alberta, kunnen zij mij niet ophalen. Vandaar ook dat de dochters het doen.

Onderweg van Vancouver naar Chilliwack zien we veel sneeuw. Er ligt een lekker pak sneeuw, maar het zit net om het vriespunt. Op de helft gauw even een hapje bij de MC Donalds. En dan om een uur of 8 arriveren we bij de Familie Korporaal. Even kennis maken, het zijn hele aardige mensen.

5-02-2008, De eerste werkdag.

De eerste werkdag beginnen we rond half 12. S'morgens doe ik samen met Jan uitgebreid ontbijt. Het sneeuwt dan buiten nog steeds. Jennie (67) werkt op de kippenfarm ong. 1 kilometer van het huis vandaan. Ze begint al om half 7, dus vroeg uit de veren en daarna in de veren.

Als ik bij Wim arriveer dan gaan we meteen aan het werk. Mijn opdracht wordt toegelicht en ik begin met het uitzoeken van hoe en wat. Ik moet me bezig houden met het maken van een Caylix Filter (een filter die b.v alleen maar websites toestaat die je opgeeft en de rest blokkeerd). Ik wordt daarbij meteen uitgenodigd door Wim om woensdagavond bij hem te komen eten. Aan het eind van de werkdag wordt ik netjes tuisgebracht door Wim. We eten daarna een heerlijke (Hollandse) maaltijd, en het is erg gezellig aan tafel. Er worden hele verhalen verteld, o.a. over Alberta, Ontario en Holland.

6-02-2008, De tweede werkdag.

Deze dag wordt ik netjes om 8 uur bij het kantoor afgezet. Ik ben trouwes vergeten te vertellen dat de Vader van Wim met zijn bedrijf ook gevestigd is in het zelfde kantoor als Wim. Er werken in totaal ong. 11 mensen. Daarvan 1 bij Wim, mijn collega Justin. Vandaag lekker aan het programmeren geweest. Mijn nieuwe computer is ook binnen gekomen, ziet er allemaal goed uit. Aan het eind van de dag ga ik naar Wim toe. We eten dan s'avonds bij Wim en ik maak kennis met Rudy, de vrouw van Wim. Heel gezellig en hele verhalen. Aan het eind van de avond wordt ik thuisgebracht door Wim. ALs ik thuis kom is een dochter van de Korporaal ook aanwezig. Zij heeft 4 kinderen, James, Jason, John en Janine. Ze zitten boordevol energie, en dat moet er dus even uit. Het wordt voetballen in de woonkamer :)

7-02-2008, De derde werkdag

S'morgens om half 8 zit ik op de fiets. Ik ga met het idee naar het werk dat het maar een half uur fiesten is. Het pakt heel anders uit. Ik doe er wel een uur over! De wegen zijn bevuild door de dooiende sneeuw. Hierdoor wordt ik ook nog eens nat. De fiets is ook niet van mijn maat. Al met al val het niet mee. Maar de fiets is voorlopig van de baan. De werkdag verloopt snel en ik ben druk bezig. Ik rijd met Joe Guliker terug mee naar huis, hij woont iets verder als de familie Korporaal. Hele verhalen onderweg. Na het avondeten loop ik met de hond Chaos (spreek uit keos) een rondje. We zijn helemaal uitgewaaid als we terug komen. Maar wel verfrissend. Daarna ariveren de 4 kinderen van de dochter van Korporaal omdat de ouders moeten gaan condoleren. De jongens raken niet uitgespeeld. Daarna belt Ben (zoon van Korporaal) mij en vraagt als ik vrijdagavond mee ga om ijshockey te spelen, en dat lijkt mij wel wat :). Als het weer rustig is pak ik mijn laptop en schrijf dit verhaal te neder.

Groeten Hendrik